Aν βρεθεί μπροστά σας αδράξτε την ευκαιρία και αποκτήστε τη νέα κδοση του Ε.Μ.Θ. με τίτλο: «Ο Μπάλος στη Σαμοθράκη, Παράδοση και Νεωτερικότητα, μια μουσική- εθνογραφική προσέγγιση» της Δρ. Εθνομουσικολογίας Παναγιώτας Τηγανούρια. Το βιβλίο συνοδεύεται από τέσσερα cd με σπάνιο ηχητικό υλικό.
To βιβλίο αυτό μας ταξιδεύει στη Σαμοθράκη και μας ξεναγεί στις μουσικές της παραδόσεις, καθ' όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Η συγγραφέας, γόνος μιας από τις πιο παλιές και σημαντικές μουσικές οικογένειες του νησιού, θα συνδυάσει την εμπειρική γνώση με την επιστημονική μέθοδο, την προφορική παράδοση με την κλασική μουσική παιδεία, την ζωντανή επιτέλεση με τη λόγια μουσική δημιουργία. Όλα τα παραπάνω έδωσαν στη Γιώτα Τηγανούρια μια προνομιακή θεώρηση ως προς την προσέγγιση του λαϊκού πολιτισμού της Σαμοθράκης. Με αφετηρία την έρευνα και την καταγραφή του μουσικού ρεπερτορίου, ξεκινάει και ένας προβληματισμός για το «τι υπάρχει πίσω από τις νότες». Είναι το κρίσιμο σημείο όπου ο μουσικός λαογράφος και ο μουσικολόγος γίνεται πλέον εθνο-μουσικολόγος, με στόχο όχι απλώς να καταγράψει και να περιγράψει ένα μουσικό φαινόμενο αλλά να το αναλύσει, να το ερμηνεύσει και να «αναστοχαστεί» ως προς τη φύση και τις λειτουργίες του.
Το γλέντι δηλαδή ο «Μπάλος στη Σαμοθράκη» αποτελεί μια υποδειγματική μουσική-εθνογραφική μελέτη που συνδυάζει τη βιωματική εμπειρία του «οίκοι ερευνητή» με τη στέρεη μουσική και μουσικολογική κατάρτιση και τον προβληματισμό στην κοινωνική-ανθρωπολογική σκέψη. Έτσι, η εργασία λειτουργεί ταυτοχρόνως μικροσκοπικά και μακροσκοπικά, χωρίς να περιορίζεται στην απλή καταγραφή και ανάλυση του τοπικού ρεπερτορίου και στην τοποθέτησή του σε χώρο, χρόνο και κοινωνική ομάδα, αλλά επιδιώκει να εντάξει τη μουσική παράδοση της Σαμοθράκης στα ευρύτερα πολιτισμικά και μουσικά δίκτυα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, Βορρά και Νότου, Βαλκανίων και Μεσογείου, στεριανής και θαλασσινής Ελλάδας.
Με έμφαση στο δίπολο παράδοση-νεωτερικότητα, ερμηνεύονται οι διαφοροποιήσεις στη μουσική και χορευτική επιτέλεση σε άμεση συνάρτηση με τους κοινωνικούς μετασχηματισμούς στο πλαίσιο της αυξανόμενης εκδυτικοποίησης και αστικοποίησης της τοπικής κοινωνίας. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η έρευνα για τους σύγχρονους «διαχειριστές της παράδοσης» και η αναφορά στον ρόλο που παίζουν οι πολιτιστικοί σύλλογοι, οι Σαμοθρακίτες της διασποράς και τα τοπικά φεστιβάλ στο πέρασμα του ρεπερτορίου από το τοπικό στο «υπερ-τοπικό» επίπεδο.
Ιδιαίτερη μνεία οφείλεται επίσης στις μουσικές καταγραφές που διακρίνονται για τη γνώση και την ευαισθησία, με τις οποίες αποδίδεται η μελωδική και ρυθμική δομή των κομματιών καθώς και οι αλλεπάλληλες παραλλαγές που προκύπτουν από την ιδιαίτερη μελισματική τεχνική των λαϊκών οργανοπαιχτών. Το βιβλίο αυτό συμβάλλει ουσιαστικά όχι μόνο στη διάσωση και διάδοση της μουσικής παράδοσης της Σαμοθράκης αλλά και γενικότερα στον εμπλουτισμό της -δυστυχώς- περιορισμένης επιστημονικής βιβλιογραφίας στον τομέα της ελληνικής μουσικής εθνογραφίας.
