Οι υγρότοποι διεθνούς σημασίας της χώρας μας υποβαθμίζονται σε τέτοιο βαθμό ώστε να χάνεται η μοναδική οικολογική τους αξία, τονίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγρoτόπων (2 Φεβρουαρίου). Φωτό: WWF Hellas, Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου (άναρχη δόμηση), Ηλίας Tζηρίτης
Αλλαγές στο υδρολογικό καθεστώς, αλλοίωση και υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων, απόρριψη στερεών και εκροή αστικών αποβλήτων, παράνομη και αυθαίρετη δόμηση, εντατικοποίηση της γεωργίας και λαθροθηρία είναι μόνο ορισμένα από τα εντονότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δέκα υγρότοποι της χώρας που προστατεύονται από την διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, μεταξύ άλλων, η έρευνα των τριών περιβαλλοντικών οργανώσεων για την κατάστασή των υγροτόπων Ραμσάρ.
Φωτό: WWF Hellas, Δέλτα Έβρου, Τεκτονίδης
Σκοπός της έκθεσης, «Ελληνικοί Υγρότοποι Ραμσάρ: Αξιολόγηση Προστασίας και Διαχείρισης», είναι η ανάδειξη των προβλημάτων και η καταγραφή των συνθηκών που επικρατούν στους δέκα ελληνικούς «Υγροτόπους Διεθνούς Σημασίας». Βασικά θέματα που εξετάζονται και για τα οποία προκύπτουν σημαντικά συμπεράσματα, είναι το παρόν καθεστώς προστασίας αλλά και οι υπάρχουσες απειλές.
Τα πιο ανησυχητικά πορίσματα της έκθεσης αφορούν στα μέτρα διαχείρισης των υγροτόπων Ραμσάρ. Ελλιπής έως και ανύπαρκτη κρίνεται η συστηματική επιστημονική παρακολούθηση των οικολογικών αξιών των υγροτόπων, που αποτελεί και το βασικό εργαλείο για την ιεράρχηση των στόχων διαχείρισης της κάθε περιοχής. Επίσης, διαπιστώνεται η έλλειψη συντονισμένων δράσεων που να βασίζονται σε ένα επιστημονικά τεκμηριωμένο σχέδιο διαχείρισης για τον κάθε υγρότοπο. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των στελεχών τους, η λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης που έχουν θεσπιστεί δυσχεραίνεται από τους λίγους και σίγουρα όχι εγγυημένους πόρους που διαθέτουν. Έτσι παρατηρείται μία προφανής έλλειψη συντονισμού δράσεων φύλαξης και διαχείρισης που αποτελούν τον πυρήνα της προστασίας της οποιασδήποτε προστατευόμενης περιοχής.
Φωτό: WWF Hellas, Φ. Βακιτσίδου, Τοπία Πρεσπών
Μετά από τρεις δεκαετίες θεσμικής προστασίας, διαπιστώνεται, εν έτει 2009, η έλλειψη των απαραίτητων δομών, ακόμα κι όταν υπάρχουν οι υποδομές και η απουσία των στοιχείων εκείνων που απαιτούνται για την ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των πολύτιμων αυτών περιοχών. «Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνουμε την απογοητευτική κατάσταση των Υγροτόπων Ραμσάρ της χώρας. Είναι καιρός όλοι οι υπεύθυνοι φορείς να αναλάβουν τις τεράστιες ευθύνες τους και να προχωρήσουν στις απαραίτητες ενέργειες για τη διατήρηση του φυσικού πλούτου της χώρας», δηλώνουν οι εκπρόσωποι των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Φωτό: WWF Hellas, Λίμνη Κερκίνη. Αργυροπελεκάνοι, Αντώνης Κανταρέλλος
Οι υγρότοποι Ραμσάρ αποτελούν πυρήνες βιοποικιλότητας, κρίσιμα ενδιαιτήματα για τα άγρια πουλιά της Ελλάδας και βασικό κρίκο στον κύκλο του νερού. Το διακύβευμα της εγκατάλειψης και της υποβάθμισής τους είναι ανυπολόγιστο. Απαιτείται η άμεση λήψη μέτρων προστασίας από όλους τους αρμόδιους φορείς.
