Αν ρωτούσατε τους κατοίκους της πόλης Chengdu, στην επαρχία Sichuan της Κίνας, τι θα πρότειναν να κάνετε στην πόλη τους, οι 9 στους 10 θα σας έλεγαν να απολαύσετε τσάι και να δοκιμάσετε πικάντικες σούπες και καυτερά φαγητά. Η φήμη της πόλης ως «πρωτεύουσα της Κινεζικής γαστρονομίας» είναι αδιαμφισβήτητη και η τελετουργία του τσαγιού αποτελεί καθημερινή συνήθεια που συμπληρώνει 1.300 χρόνια ζωής. Με λίγα εναπομείναντα αυθεντικά ιστορικά αξιοθέατα, το τσάι ίσως να είναι ο πιο ισχυρός συνδετικός κρίκος της πόλης με το παρελθόν. Ωστόσο, η πόλη Chengdu συνδυάζει όλα τα στοιχεία ενός ενδιαφέροντος τουριστικού προορισμού· πολιτισμό, φυσικό πλούτο, παραδοσιακή ατμόσφαιρα, μυστηριακή γοητεία και μεγάλη τεχνολογική εξέλιξη. Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η ανακήρυξή του το 2006 από τον Διεθνή Οργανισμό Τουρισμού ως «Best Tourist City in China».
Το Chengdu (Τσενγκντού) είναι η πύλη προς τη γραφική κοιλάδα Jiuzhai Gou, που χαρακτηρίζεται από ποτάμια, λίμνες και απίστευτης ομορφιάς τοπιογραφία και συγκαταλέγεται σε ένα από τα συγκλονιστικότερα θαύματα της φύσης. Επίσης, αποτελεί την βάση για εξόρμηση στα Όρη Emei Shan και Le Shan και την επίσκεψη σε συγκλονιστικούς βουδιστικούς ναούς αλλά και σε ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια αρκούδων panda στον κόσμο. Αποτελεί δε, σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο προς άλλες πόλεις της χώρας, το Πεκίνο, την Guangzhou, το Hong Kong, το Kunming, ενώ καθώς είναι μια από τις λίγες πόλεις με καθημερινές πτήσεις προς Λάσα, πολλοί ταξιδιώτες έρχονται για να κανονίσουν τη μετάβασή τους στο Θιβέτ.
«Πόλη του Μπροκάρ» και «Πόλη των Ιβίσκων» είναι οι χαρακτηρισμοί που έχουν κατά καιρούς αποδοθεί στο Chengdu. Ο πρώτος εξηγείται εύκολα, αφού φημίζεται για την τεχνική των κινέζικων χρυσοποίκιλτων κεντημάτων που άνθισε από το 206 π.Χ. μέχρι το 23 μ.Χ. Όσο για τον δεύτερο χαρακτηρισμό, τον κέρδισε την περίοδο των Πέντε Δυναστειών και Δέκα Βασιλείων (907 – 960), όταν ο βασιλιάς διέταξε να φυτευτούν ιβίσκοι σε όλο το μήκος του τείχους που περιέβαλλε τότε το Chengdu, στολίζοντάς το απ' άκρη σ' άκρη με το υπέροχο λουλούδι που μέχρι σήμερα είναι το επίσημο άνθος της πόλης.
Όπως πολλές πόλεις της κεντρικής Κίνας, το Chengdu διασχίζεται από ένα μικρό ποτάμι. Ο στενός ποταμός Fu He και ο νότιος παραπόταμός του σχηματίζουν ένα είδος τάφρου, τμήματα της οποίας στολίζονται με σειρές προσεγμένων εστιατορίων και τεϊοποτείων. Στο κέντρο της πόλης κυριαρχεί οικοδομικός αναβρασμός, αλλά μερικά παλιά οικήματα και υπαίθριες αγορές συνεχίζουν να υφίστανται δυτικά της κεντρικής πλατείας. Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς το Chengdu είναι με μεγάλους περιπάτους, χαλάρωση σε τσαγερί και εστιατόρια και μικρές εκδρομές σε κοντινά αξιοθέατα. Πάντοτε βέβαια κάτω από ένα πέπλο ομίχλης, που καλύπτει το Chengdu τις περισσότερες ημέρες του χρόνου. Οι ακτίνες του ήλιου σπάνια κάνουν την εμφάνισή τους, με αποτέλεσμα το Chengdu να κερδίζει τα πρωτεία ακόμη και από το Λονδίνο, που θεωρείται από τις πόλεις με τη μικρότερη ετήσια ηλιοφάνεια!
Η ατμόσφαιρα της ομίχλης και της μουντάδας δεν μας πτόησε για να γνωρίσουμε από κοντά μια πόλη που μέχρι να μας την δείξουν στο χάρτη ούτε καν γνωρίζαμε ότι υπήρχε. Έτσι, με συνοδό την χαμογελαστή Chenguang (όνομα που μεταφράζεται ως «Πρωινό Φως») που ήρθε από το ξενοδοχείο να μας παραλάβει, ξεκινήσαμε την εξερεύνηση. Οι δρόμοι είναι μεγάλοι, τα οικοδομικά τετράγωνα ακόμη μεγαλύτερα και έτσι και το να φθάσει κανείς στο ποτάμι απαιτεί αρκετή ώρα πεζοπορίας. Η λεωφόρος Renmin Lu τέμνει την πόλη από βορρά προς νότο, φθάνοντας στην καρδιά της, στην πλατεία Tianfu. Οι δρόμοι έχουν πολλά και δύσκολα ονόματα και ο χάρτης είναι απαραίτητος. Έχοντας την πολυτέλεια να μένουμε στο καλύτερο ξενοδοχείο εντός πόλης, το Holiday Inn Crowne Plaza (Zongfu Huangguan Jiari Jiudian στην Κινεζική) η απόσταση μέχρι το κέντρο ήταν ελάχιστη, ενώ βρισκόμασταν πολύ κοντά και στο εμπορικό κέντρο Parkson.
Το πρώτο μάθημα που έπρεπε απαραιτήτως να πάρουμε αφορούσε το τσάι. «Εσείς οι δυτικοί πίνετε τσάι, έτσι δεν είναι;» μας ρωτά η Chenguang. «Φυσικά», απαντάμε εμείς, με ύφος παραξενεμένο. «Μόνο που νομίζετε ότι ξέρετε και να το ετοιμάζετε...», απαντά και μας αποστομώνει. «Ε, λοιπόν, για να μάθετε πραγματικά ποια είναι η τελετουργία, γιατί περί αυτού πρόκειται, θα σας πάω στον ιδανικό χώρο», μας εξηγεί το Πρωινό Φως, η καλή μας συνοδός που ήταν αποφασισμένη να μας ανοίξει τα μάτια και τις αισθήσεις. Φτάσαμε σύντομα στο ναό QingΥang, από τους πλέον διάσημους ταοϊστικούς ναούς στην Κίνα, που κτίστηκε επί Δυναστείας Tang (618-907), όταν ανθούσε ο Ταοϊσμός. Τα περισσότερα τμήματα του ναού είναι ανακαινισμένα από την δυναστεία Qing που κυβέρνησε την περίοδο 1644-1911. Ο ναός αυτός, που ονομάζεται και ο ναός του Μαύρου Πρόβατου, πλημμυρίζει από κόσμο τα σαββατοκύριακα, όταν ντόπιοι έρχονται για να κάψουν θυμιάματα, να ανάψουν κεριά, να προσευχηθούν και να συμμετέχουν σε τελετουργίες, αλλά και για να επισκεφθούν μέντιουμ, να πιουν τσάι, να παίξουν χαρτιά και να μιλήσουν με φίλους. «Ο ναός είναι ό,τι πιο χαρακτηριστικό θα δείτε. Υπάρχουν ωστόσο και πιο trendy τεϊοποτεία, ιδανικά για τους γνώστες ή τους εκπαιδευόμενους στην τέχνη της προετοιμασίας του τσαγιού», μας εξηγεί η γλυκύτατη συνοδός μας, που φαίνεται ότι δίκαια κέρδισε το όνομά της, αφού μας χαμογελάει και το πρόσωπό της λάμπει. Μάθαμε ότι το καλύτερο τεϊοποτείο είναι το Guanghe Chalou, στο ποτάμι, στην οδό Linjiang Zhong Lu 16. Διακοσμείται με περίτεχνα έπιπλα από μπαμπού, έχει κήπο με φοινικόδεντρα και μεγάλες γλάστρες και μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα που θυμίζει χώρο σπα. Εκεί, προσφέρονται ιαματικά τσάγια και διάφορες ειδικές συνταγές, όπως τσάι για γυναίκες, τσάι με αλόη για ομορφιά, τσάι για την καρδιά ή για βελτίωση σεξουαλικών επιδόσεων. «Τόσο ο χώρος όσο και η τελετουργία θα σας εντυπωσιάσουν. Μερικές ποικιλίες προέρχονται από τα ψηλά βουνά της Ταϊβάν ή της επαρχίας Fujian, ενώ ένα φλιτζάνι κοστίζει από 4,5 μέχρι 8 δολάρια», συμπληρώνει η Chenguang.
Έχοντας πράγματι πάρει το μάθημά μας, βγήκαμε ενθουσιασμένοι. Έξω, ο δρόμος ήταν γεμάτος με καταστήματα που πουλούν θυμιάματα, βουδιστικά μπιμπελό και χαρτονομίσματα. Τα χρώματα, οι εικόνες, οι γεύσεις και τα αρώματα συνέθεταν την αυθεντικότητα του τόπου σε όλο της το μεγαλείο. Περιήγησης συνέχεια, στην πιο πρόσφατη προσθήκη στο ψυχαγωγικό τοπίο του Chengdu, την Αρχαία Οδό Jinli (Jinli Gu Jie), που ολοκληρώθηκε το 2005 και σήμερα διαθέτει εστιατόρια, μπαρ και καταστήματα αναμνηστικών σε στιλ παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του Ανατολικού Sichuan. Το street food με γεύσεις από την ευρύτερη περιοχή είναι αρκετά καλό. Είχε έρθει πια η ώρα του φαγητού και καιρός να ανακαλύψουμε με τη σειρά μας γιατί αυτή η πόλη θεωρείται το πετράδι στο γαστρονομικό στέμμα της χώρας. Τα νούμερα είναι ενδεικτικά: 4.000 διαφορετικά εδέσματα που συνδυάζουν «αγνά συστατικά, εκλεπτυσμένους συνδυασμούς, μαγειρική ικανότητα». Τα γεύματα μαγειρεύονται με 10 διαφορετικούς τρόπους, τηγανητά (πολύ, λίγο, απλό σοτάρισμα, γρήγορο τηγάνισμα), στον ατμό, βρασμένα, ψητά, στο γκριλ, καπνιστά, ξεροψημένα, και πάει λέγοντας. Κοινός παρονομαστής, η καυτερή γεύση. Προσοχή στις λέξεις «Ma» (Πικάντικο) και «La» (Ζεστό). Κρύβουν πολλή ... δύναμη μέσα τους! Επέλεξα πάπια με πάστα μπιζελιών και τηγανητό κοτόπουλο. Καλό, αλλά ομολογώ, περίεργο για τα δυτικά γούστα.
Στη διάρκεια του γεύματος μας δόθηκε η ευκαιρία να μάθουμε λίγα περισσότερα πράγματα για την Κινεζική αυτή πόλη, που, διατηρώντας ισχυρές τις παραδόσεις, εξελίσσεται οικονομικά και δέχεται όλο και περισσότερους ξένους επενδυτές. Το 2007, το Chengdu κέρδισε τον τίτλο μιας από τις «10 Καλύτερες Κινεζικές Πόλεις Για Επενδύσεις», μέσα από 280 υποψηφιότητες. Ήδη, εταιρίες κολοσσοί, όπως οι IBM, NOKIA, Motorola, SAP, Siemens, Canon, HP, Xerox και Microsoft το γνωρίζουν καλά αυτό και επιλέγουν το Chengdu ως έδρα παραγωγής αλλά και ως παγκόσμιο κέντρο διανομής εδώ και πολλά χρόνια. Παράλληλα, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όπως οι HSBC, ABN AMRO, BNP Paribas και άλλα γνωστά ονόματα «χτίζουν» ένα νέο οικονομικό μέλλον, στον σημαντικό αυτό κόμβο της Δυτικής Κίνας. Μάθαμε και κάτι άλλο. Το 2009 το Chengdu φιλοξένησε τον Μεγάλο Τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ηλεκτρονικών Παιχνιδιών, ενός από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ υπολογιστών και ηλεκτρονικών παιχνιδιών στον κόσμο.
Αλλά η οικονομικές, τεχνολογικές και βιομηχανικές εξελίξεις δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Η περιοχή έχει κερδίσει τα πρωτεία σε παγκόσμιες ιστορικές ανακαλύψεις. Πρώτο στον κόσμο ήταν δημιούργημα των κατοίκων του Chengdu το Αρδευτικό Σύστημα στο Dujiangyuan, 35 μίλια δυτικά της πόλης. Το αρδευτικό αυτό σύστημα σχεδιάστηκε το 250 π.Χ. και προσφέρει τα οφέλη του στους κατοίκους εδώ και 2000 χρόνια. Σήμερα, αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO και διοχετεύει τα νερά του ποταμού Minjiang μακριά από τις πεδιάδες. Το 61 π.Χ. έγινε η πρώτη γεώτρηση φυσικού αερίου, όταν οι κάτοικοι διάνοιξαν ένα βαθύ πηγάδι για να αντλούν φυσικό αέριο στην πόλη Linqiong (δικαιοδοσίας Chengdu) και το φυσικό αέριο χρησιμοποιήθηκε στην παραγωγή άλατος, τον φωτισμό και τη μαγειρική. Την περίοδο διακυβέρνησης της Δυναστείας Tang εφευρέθηκε για πρώτη φορά η ανάγλυφη εκτύπωση, ενώ επί της Βόρειας Δυναστείας Song (960 π.Χ.-1126 π.Χ.), έμποροι τύπωσαν τα πρώτα χαρτονομίσματα στον κόσμο, τα Jiaozi. Η κυβέρνηση θέσπισε το Γραφείο των Jiaozi, την πρώτη τράπεζα καταθέσεων στον κόσμο.
Το κέντημα, το μπροκάρ, η λάκκα και τα ξυλόγλυπτα αντικείμενα είναι οι 4 θησαυροί του Chengdu, μέσα από 2300 χρόνια ιστορίας. Το μεταξωτό χρυσοποίκιλτο ύφασμα μπροκάρ δημιουργήθηκε εδώ για πρώτη φορά. Ο ποδοκίνητος αργαλειός ανακαλύφθηκε στο Chengdu επί Δυναστείας Han (202 π.Χ - 220 π.Χ) και ήταν ο πιο προηγμένος της εποχής. Την περίοδο αυτή η πόλη έγινε το μεγαλύτερο κέντρο του κόσμου στην παραγωγή λάκκας και η γενέτειρα- πόλη της τελετουργίας του τσαγιού. Σήμερα, η λάκκα χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο για έπιπλα και πίνακες ζωγραφικής. Σε κουτιά και κοσμηματοθήκες, πιάτα και κούπες, φιγούρες ζώων, πουλιών και υπερφυσικών όντων, η παράδοση συνεχίζεται μέχρι τις ημέρες μας και εντυπωσιάζει για την τεχνική, τη σημασία στη λεπτομέρεια και τους απίστευτους συνδυασμούς χρωμάτων και σχεδίων.
Επόμενος πολιτιστικός σταθμός της περιήγησής μας ήταν το Μουσείο Sanxing Dui Bowuguan, ένας μοντέρνος χώρος που άνοιξε το 1997 και στεγάζει μια από τις πιο συγκλονιστικές συλλογές αρχαίων γλυπτών, τελετουργικών χάλκινων αντικειμένων και μασκών από την Κίνα. Τα ευρήματα ανακαλύφθηκαν το 1986 και έχουν προκαλέσει πολλές συζητήσεις σχετικά με την προέλευσή τους από τον πολιτισμό Shu. Μερικά χρονολογούνται τον 14ο αι. π. Χ. και σύμφωνα με το φυλλάδιο του μουσείου, ο πολιτισμός Sanxing Dui εξισώνεται με των Shu, παρά τις αμφιβολίες αρκετών ερευνητών. Η συλλογή είναι υπέροχη. Το πιο εμβληματικό κομμάτι του Sanxing Dui είναι ένα όρθιο χάλκινο άγαλμα ύψους 2,4 μ., που πιστεύεται ότι απεικονίζει έναν μάγο. Ξυπόλητος, στέκεται σε πόδιο με ζωομορφικό σχέδιο, έχει πλατύ κούτελο, υπερμεγέθη μάτια και αυτιά σαν φτερά πεταλούδας. Πολλές από τις μπρούτζινες κεφαλές φορούν μάσκες από γνήσιο χρυσάφι. Στο μουσείο θα δείτε εντυπωσιακά σκήπτρα, φωτογραφίες από τις ανασκαφές και πολλά άλλα τελετουργικά αντικείμενα.
Η δεύτερη ημέρα μας επιφύλασσε επιστροφή στη φύση και στην αβάσταχτη τρυφερότητα των γλυκύτατων panda. Βορειοδυτικά της πόλης και σε λιγότερο από μια ώρα απόσταση με πούλμαν, την καρδιά μας έκλεψαν ίσως τα συμπαθητικότερα ζώα στον κόσμο, τα πάντα που φιλοξενούνται στο ερευνητικό κέντρο, κτηνιατρικό εργαστήριο, πάρκο και ζωολογικό κήπο Xiongmao Jidi/Daxiongmao Fanzhi Zhongxin, στον λόφο Futou. Αρκετές ώρες μακριά βρίσκεται ο εντυπωσιακός Εθνικός Δρυμός Wolong, όπου τα panda ζουν ελεύθερα, αλλά ο χρόνος παραμονής στο Chengdu δεν μας επέτρεψε μεγάλες αποδράσεις. Στο κέντρο Xiongmao Jidi ο στόχος είναι ένας: η αύξηση των αριθμών των πάντα και η επανένταξή τους στη φύση. Οι χώροι είναι πυκνοφυτεμένοι με δέντρα, λουλούδια, 14 είδη μπαμπού και παραπέμπουν σε ένα παρθένο δάσος, μακριά από το θόρυβο και τη συμφόρηση της πόλης. Θαυμάσαμε γιγάντια panda, κόκκινα panda που θυμίζουν περισσότερο ρακούν, λευκούς πελαργούς και γερανούς. Η πρώτη ευκαιρία να δούμε τα μικρά ήταν η ώρα φαγητού, πρωί, μεταξύ 8:30 -10.00, αν και μερικά, τα περισσότερα νεογέννητα, τρέφονται εντός των κλουβιών με το μπιμπερό. Η εικόνα, ωστόσο, μιας μητέρας να ταΐζει κρατώντας αγκαλιά το μικρό της είναι ένα θέαμα που πραγματικά μας συγκίνησε και μας μάγεψε.
Δυστυχώς, το 80% του φυσικού περιβάλλοντος των γιγάντιων panda έχει καταστραφεί σε περίοδο μόλις 40 ετών, λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας (αφενός του κυνηγίου και αφετέρου της αποψίλωσης των δασών μπαμπού), που εκκαθάρισε μεγάλο μέρος δασικού περιβάλλοντος την περίοδο 1950-1990. Στις μέρες μας, μεγάλη έρευνα υπό την αιγίδα της WWF έφερε νέα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία ο πληθυσμός των panda που ζουν ελεύθερα αγγίζει τα 1.600 άτομα. Το 85% των άγριων panda μένουν στις κινεζικές επαρχίες Σιτσουάν (Sichuan), Σαανξί (Shaanxi) και Γκαντσού (Gansu), σε μια ορεινή έκταση 23.000 τετ. χλμ. με υψόμετρο άνω των 2.000 μέτρων. Το Ερευνητικό Κέντρο Γιγάντιων panda έχει κερδίσει πάνω από 30 βραβεία για το σημαντικό έργο προστασίας των συμπαθέστατων θηλαστικών, που αν και θεωρητικά τελούν υπό αιχμαλωσία, ωστόσο είναι ο μόνος τρόπος για να ενισχυθεί η διαιώνισή τους και να προστατευθεί το είδος. Ταυτόχρονα, το κέντρο διενεργεί έρευνες σε πάνω από 50 διαφορετικούς τομείς που αφορούν το περιβάλλον και τα υπό εξαφάνιση ζώα.
Επιστρέφοντας στο Chengdu ο περιηγητικός κύκλος έμελλε να κλείσει που αλλού, στις αγορές φυσικά. Τα ψώνια εδώ θυμίζουν μέρες γιορταστικές, με πλήθος κόσμου να συγκεντρώνεται σε όλους τους χώρους, στρίμωγμα παντού. Γίναμε ένα με το πλήθος και ζήσαμε τη χαρά του φθηνού shopping. Τα εμπορικά κέντρα συγκεντρώνονται στους δρόμους Chunxi, Zongfu και την περιοχή Luomashi. Το να φθάσει κανείς στο Chengdu και να μην περιπλανηθεί για αγορές στην Chunxi είναι μέγα παράπτωμα. Κάτι σαν να πηγαίνεις στο Παρίσι και να μην επισκέπτεσαι τα Ηλύσια Πεδία, ή να φτάνεις στη Νέα Υόρκη και να μην περπατάς στην 5η Λεωφόρο. Με ιστορία άνω των 70 ετών, αποτελεί τον πιο χαρακτηριστικό και εμπορικό πεζόδρομο της πόλης, με πολυκαταστήματα, μπουτίκ, καφέ, αλλά και γλυκές κοπέλες που αφήνουν σίγουρα τις πιο όμορφες αναμνήσεις ακόμη και σε όσους δεν αγαπούν τις αγορές αλλά έρχονται για χάζι. Συναντήσαμε διάφορα πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα, όπου είδαμε να πωλούν από κινέζικα φάρμακα και αντίκες μέχρι κλασικά βιβλία και χειροτεχνήματα. Αγοράσαμε υφάσματα μπροκάρ σε απίστευτους χρωματικούς συνδυασμούς, αντικείμενα από μπαμπού, ακόμη και τοπικές σπεσιαλιτέ όπως σαλάμι και αλκοολούχα ποτά, κρασί Jiannanchun και λικέρ Quanxing Da Qu.
Τελευταίο βράδυ στην πόλη και είχαμε κέφι για νυχτοπερπατήματα. Πρώτη μας επιλογή, η διάσημη Όπερα Sichuan, που διακρίνεται για το χιούμορ και τον δυναμισμό των καλλιτεχνών στην παράσταση με τα «πρόσωπα που αλλάζουν». Οι ερμηνευτές αλλάζουν μάσκες διαρκώς, καθώς παίζουν το ρόλο κάποιου «κακού» που πρέπει να αλλάζει διαρκώς πρόσωπο για να μην τον αναγνωρίζουν. Το ρεκόρ είναι 14 αλλαγές σε μόλις 24 δευτερόλεπτα! Μέσα σε μια περίοδο 300 ετών, τα τρικ έχουν αλλάξει αλλά και πάλι διατηρούνται επτασφράγιστο μυστικό ανάμεσα στους καλλιτέχνες. Η ταχύτητα, οι κινήσεις τους, οι περίτεχνες μάσκες, μας μάγεψαν. Αφήνοντας την όπερα, καταλήξαμε σε ένα από τα πιο διακεκριμένα αξιοθέατα της νυχτερινής ζωής, το Lotus Palace Bar & Restaurant (Lianhua fudi), στην οδό Jinli, ένα μπαρ κλεισμένο πίσω από δύο βαριές μαύρες πόρτες, με τείχους από γρανίτη και παραδοσιακή αρχιτεκτονική στην πρόσοψη. Κόκκινο ντεκόρ στο μπαρ, διαφανής οροφή πάνω από την πίστα για να φαίνεται ο νυχτερινός ουρανός, μπαμπού κρέμονται από το ταβάνι, η μουσική είναι ευχάριστα loungey νωρίς το απόγευμα, ενώ το βράδυ δίνει τη θέση της σε χορευτικούς ήχους που απολαμβάνει η νεολαία της πόλης.
Η πόλη των Ιβίσκων μας αποχαιρέτησε ένα κρύο, μουντό – ως συνήθως - πρωινό, με τις εικόνες των όμορφων κοριτσιών να περπατούν στις γραφικές γειτονιές, των ηλικιωμένων να παίζουν mahjong στο πλάι του δρόμου, των πολύβουων υπαίθριων αγορών αλλά και των συμπαθέστατων panda, να μένουν για πάντα χαραγμένες στο νου. Το αεροπλάνο απογειώθηκε πάνω από την πυκνή βλάστηση, τον γαλήνιο ποταμό και τις κοιλάδες που τον περιβάλλουν, αφήνοντας πίσω του έναν κόσμο τόσο διαφορετικό από τον δικό μας και συνάμα τόσο συναρπαστικό... Έναν τόπο άγνωστο για πολλούς, που αγκαλιάζει το παρόν με οδηγό την μακραίωνη ιστορική του πορεία και υπόσχεται να κερδίσει ακόμη περισσότερες διακρίσεις στο εγγύς μέλλον.
