Εξωτικοί Προορισμοί
Yπάρχουν μερικά πράγματα που σημαδεύουν ένα ταξίδι, μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη και τις αισθήσεις. Kαι πάντα, όταν αναπολείς τον προορισμό, είναι εκείνα που κυριαρχούν και δημιουργούν αυτό το μοναδικό αίσθημα της νοσταλγίας. Όπως εκείνο το μαγευτικό δειλινό στο Laem Phrom Thep, από το Seaview Point, όπου μαζί με τα ερωτευμένα ζευγαράκια και τους ρομαντικούς τουρίστες, περίμενα εναγωνίως τον ήλιο να μου κλείσει το μάτι και να με καληνυχτίσει, καθώς βυθιζόταν στη θάλασσα του Aνταμάν. Ή το χαμόγελο των μικρών παιδιών που έπαιζαν ανέμελα στην παραλία της Πατόνγκ και δεν αρνήθηκαν να τα απαθανατίσω με την κάμερά μου. Ή ακόμη, η μυρωδιά του ρυζιού με την γλυκόξυνη σάλτσα, που μου ετοίμασε με ιδιαίτερη μαεστρία η πλανόδια μαγείρισσα στην παραλία του Koh Kai, με κινήσεις που μου έμοιαζαν με ιεροτελεστία. Aργές και νωχελικές, όπως και όλοι οι ρυθμοί στο πολύχρωμο νησί του Πούκετ.
Yπάρχουν μερικά πράγματα που σημαδεύουν ένα ταξίδι, μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη και τις αισθήσεις. Kαι πάντα, όταν αναπολείς τον προορισμό, είναι εκείνα που κυριαρχούν και δημιουργούν αυτό το μοναδικό αίσθημα της νοσταλγίας. Όπως εκείνο το μαγευτικό δειλινό στο Laem Phrom Thep, από το Seaview Point, όπου μαζί με τα ερωτευμένα ζευγαράκια και τους ρομαντικούς τουρίστες, περίμενα εναγωνίως τον ήλιο να μου κλείσει το μάτι και να με καληνυχτίσει, καθώς βυθιζόταν στη θάλασσα του Aνταμάν. Ή το χαμόγελο των μικρών παιδιών που έπαιζαν ανέμελα στην παραλία της Πατόνγκ και δεν αρνήθηκαν να τα απαθανατίσω με την κάμερά μου. Ή ακόμη, η μυρωδιά του ρυζιού με την γλυκόξυνη σάλτσα, που μου ετοίμασε με ιδιαίτερη μαεστρία η πλανόδια μαγείρισσα στην παραλία του Koh Kai, με κινήσεις που μου έμοιαζαν με ιεροτελεστία. Aργές και νωχελικές, όπως και όλοι οι ρυθμοί στο πολύχρωμο νησί του Πούκετ.
Το χαρακτηρίζουν «το νησί των αρωμάτων» και όχι άδικα. Η ονομασία του ανήκει δικαιωματικά, αφού το άνθος του ylang-ylang, γνωστό για τις περίφημες αρωματικές του ιδιότητες και αναγνωρισμένο από τα μεγαλύτερα ονόματα της κοσμετολογίας, αποτελεί ντόπια specialite επί του γαλλικού αυτού εδάφους στο αρχιπέλαγος των νησιών Comores. Για πόσο άραγε καιρό ακόμη;
Φωτό: Comite du Tourisme de Mayotte Είναι καθησυχαστικό να ανακαλύπτει κανείς ότι την τρίτη χιλιετία, όταν ο κόσμος ολόκληρος έχει καταχωρηθεί και καταγραφεί χιλιάδες φορές και οι δυνατότητες για οργανωμένα ταξίδια είναι αναρίθμητες, υπάρχουν ακόμη μερικοί προορισμοί που έχουν καταφέρει να διατηρήσουν τον ανεξάρτητο ρυθμό ζωής και τις παραδόσεις αιώνων ακόμη ζωντανές. Το Mayotte είναι ένα από αυτά τα ευνοημένα μέρη. Βρίσκεται στην νότια άκρη του καναλιού της Μοζαμβίκης, είναι το μοναδικό που επέλεξε να μείνει γαλλικό αλλά διατηρεί ζωντανές τις αφρικανικές ρίζες του και μια αγνή και παρθένα φύση, στη μέση μιας από τις μεγαλύτερες λιμνοθάλασσας του κόσμου. Αν ανήκετε στους ταξιδευτές που αποζητούν να ξεφύγουν από όλα, το μικρό αυτό κόσμημα του Ινδικού θα σας μαγέψει.
